بررسی شاخص‌های فیزیولوژیک برخی درختان مقاوم به خشکی در شرایط طبیعی

خشکی یکی از مهم­ترین تنش­های محیطی است که مورفولوژی و فیزیولوژی گیاهان را زیر تأثیرخود دارد. پژوهش حاضر برای اندازه­گیری برخی عوامل فیزیولوژیک چهار گونه از درختان مقاوم به خشکی در محدودة اراضی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. شاخص­های فیزیولوژیک چهار گونة درخت عرعر(Mill) Swingle Ailanthus altissima، اقاقیاL.  Robinia pseudoacacia، توت سفید L.Morus alba و زیتون تلخ L.  Melia azedarach شامل پتانسیل آب برگ با بهره­گیری از بمب فشار، هدایت روزنه­ای از طریق پرومتر دستی و محتوی کلروفیل نسبی با بهره­گیری از دستگاه اسپد قبل و بعد از آبیاری اندازه­گیری شد. تحلیل داده­ها و مقایسة میانگین­ شاخص‌های اندازه‌گیری شده به روش آزمون تی تست وابسته انجام شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی بعد از آبیاری به طور معنی­داری پتانسیل آب برگ رابه مقدار 56/11، 3/16، 54/14 و 54/13 "bar" و همچنین هدایت روزنه­ای را معادل 93/6، 42/5، 39/6 و 98/9 "mmol m-2s-1" به ترتیب برای گونه­های اقاقیا، عرعر، زیتون تلخ و توت سفید کاهش داد (P). شاخص کلروفیل نسبی برگ درختان پس از آبیاری به مقدار 5/1، 83/2، 16/2 و 24/2 "mg g-1" به ترتیب برای گونه­های اقاقیا، عرعر، زیتون تلخ و توت سفید کاهش یافت، امٌا این کاهش از نظر آماری معنی­دار نبود (P>0.05). بر پایة بررسی پاسخ­های فیزیولوژیک درختان، نتیجه­گیری شد که درختان اقاقیا، عرعر، زیتون تلخ و توت سفید به ترتیب گیاهان مقاوم به خشکی هستند که در مناطق خشک و نیمه خشک توصیه می­شوند.